ขายผลไม้ทั้งชื่นใจและรื่นรมย์

เรื่องการค้าขาย มันเอาแน่เอานอนไม่ได้ บางวันก็คึกคักจนแทบไม่มีเวลากินข้าว บางวันก็หงอยเหงาแบบนั่งตบยุงตายเป็นกิโล เพราะฉะนั้นจะวาดหวังว่า การค้าในทุกวันจะขายเป็นเทน้ำเทท่าไม่ได้ มันจะต้องเผื่อใจ ทำใจและหาอะไรบันเทิงเชิงผ่อนคลาย เพื่อหัวจิตหัวใจจะได้ไม่ห่อเหี่ยวยามที่มือไม่เป็นระวิง ณ ร้านขายผลไม้ของฉันนี่ก็เป็นอีกวันที่บรรยากาศการค้าขายเนือยๆ มาตั้งแต่เปิดร้าน มีกระเตื้องเล็กน้อยช่วงเที่ยง แล้วก็แผ่วลงๆ จนนิ่งเมื่อเวลาบ่ายสามโมง ฉันจึงหยิบแท็บเล็ตคู่ใจออกมาและจัดการเปิดดูหนังใหม่ออนไลน์ที่คัดสรรไว้แล้ว อย่างน้อยๆ ฉันก็จะได้ไม่เซ็งและนั่งเร่งเวลาให้ลูกค้ามาหา เพราะฉันจะดูหนังเป็นการเพิ่มความรื่นรมย์ให้ชีวิต หนังเรื่องแรกเปิดดูอย่างเร็วรี่พลางนั่งและซึมซับเรื่องราวด้วยความบันเทิง ผ่านไปไม่ถึงครึ่งเรื่อง ลูกค้ารายแรกของช่วงบ่ายแก่ๆ ก็เข้ามาพร้อมกับสั่งผลไม้รวมชุดใหญ่ ฉันจึงลงมือจัดให้ลูกค้า เรียบร้อยก็ลงนั่งดูหนังต่อ เป็นแบบนี้สลับไปมาแบบทุกครึ่งชั่วโมงจะมีลูกค้ามาคนหนึ่ง ซึ่งก็ถือว่าดีใช้ได้ สำหรับต้นสัปดาห์ แต่ครั้นผ่านไปจนถึงกลางสัปดาห์ ความเงียบเชียบก็มาเยือนจนได้ มันเงียบตั้งแต่เริ่มต้นวันเลยเชียว ฉันฆ่าความเงียบด้วยสิ่งเดิมคือดูหนัง เรื่องแรกจบไป ต่อด้วยเรื่องที่สองหลังเที่ยง ฉันพยายามไม่สนใจสถานการณ์การค้าในวันนี้ที่มันรุนแรงมากกว่าที่ผ่านมามากนัก อาจจะเป็นเพราะผู้คนหวั่นกับเรื่องโรคระบาดจึงเก็บเงินเก็บทองไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย แต่ก็นับว่ายังโชคดีที่การดูหนังผ่านระบบอินเตอร์เน็ตไม่ได้รับผลกระทบเรื่องโรคเหล่านั้นเลย เรียกว่าอยู่ไหนทำอะไรก็ดูได้ และแล้ว ลูกค้ารายแรกของวันก็เข้ามาสั่งผลไม้ในเวลาเกือบจะห้าโมง เขาบอกว่า ที่บ้านมีกินเลี้ยงกันในครอบครัว ผู้ใหญ่อยากจะทานผลไม้ล้างปาก เขาจึงมาสั่งที่ร้านของฉัน ฉันรีบทำให้ทันที ระหว่างจัดการ เขาก็ถามไถ่เรื่องการค้าขาย ซึ่งฉันได้บอกเขาไปว่า ช่วงนี้ขายไม่ค่อยดีนัก แต่ก็พอจะอยู่ได้ แล้วเขาก็ถามฉันต่อว่า ฉันทำอะไรเวลาไม่มีลูกค้า ฉันก็ตอบไปตามตรงว่า ฉันดูหนังใหม่ออนไลน์เป็นการฆ่าเวลาและผ่อนคลาย เขาร้องว่า ดีจังๆ จิตใจจะได้ไม่ว้าวุ่น ฉันดีใจนะ ที่มีคนมองว่า มันไม่ใช่เรื่องไร้สาระ เพราะตัวฉันเองก็เห็นว่า มันดีกว่านั่งคิดมากไปวันๆ เป็นการไม่ปล่อยให้สมองว่างจนฟุ้งซ่าน
วันถัดมา การขายผลไม้ของฉันก็ยังไม่กระเตื้องเท่าที่ควร แต่ก็พอมีลูกค้าเข้ามาประปราย ส่วนใหญ่จะเป็นขาประจำทั้งนั้น แล้วทุกคนที่มาสั่งผลไม้ก็มักจะถามเป็นเสียงเดียวกันว่า ถ้าไม่มีลูกค้า ฉันทำอะไร ฉันก็ตอบเหมือนเดิมทุกครั้ง เพราะมันคือความจริง..ความจริงที่มีแต่ความรื่นรมย์ ฉันไม่คิดจะปิดบังหรอก เพราะธุรกิจของฉันส่งมอบความชื่นใจผ่านรสชาติหวานกรอบของผลไม้ แล้วฉันก็เติมความรื่นรมย์ให้ตนเองด้วยการดูหนังที่ชื่นชอบ มันจึงทำให้ฉันไม่เป็นโรคฮิตที่เรียกว่า โรคซึมเศร้า เนื่องจากฉันมีทางออกของจิตใจและไม่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องเดิมๆ ความคิดเดิมๆ สมองจึงสมดุล ไม่มากเกิน ไม่น้อยเกิน